Перевод: с латинского на все языки

со всех языков на латинский

a curia

  • 1 curia

    cūria, ae, f. (wohl aus *co-viria zu vir), die Kurie, I) eig., eine der 30 Abteilungen der patrizischen Geschlechter, die Romulus anordnete, indem er jede von den 3 Tribus der röm. freien Urbürgerschaft (Patrizier) in 10 Kurien teilte. Jede Kurie (als großer Geschlechterkomplex) zerfiel wieder in 10 Geschlechter (gentes), Liv. 1, 13, 6 sq. Aur. Vict. de vir. ill. 2, 12. Vgl. 1. curio no. I; vgl. übh. den Artikel curia von Kübler u. Hülsen in Pauly-Wissowa Realenz. IV, 1815 ff. – II) meton.: A) zunächst der Versammlungsort einer Kurie, das Kuriengebäude, die Kurie, worin die Kurien zusammenkamen, um die heiligen Gebräuche zu beobachten, sich über gemeinschaftliche Angelegenheiten zu besprechen und feierliche Mahlzeiten zu halten, curiae veteres, die alten, ursprünglichen, an der Ostspitze des palatinischen Hügels, Varro LL. 5, 155. Tac. ann. 12, 24. Ov. fast. 3, 140 (curia prisca), im Ggstz. zu den später in der Nähe des compitum Fabricium (in der 1. Region Roms) angelegten curiae novae, Fest. p. 174 (b), 6. – B) übtr., von Versammlungshäusern ähnlicher Art: 1) ein Gebäude für Senatssitzungen, die Kurie, a) curia Hostilia, später auch curia vetus gen. (in der 10. Region auf dem palatinischen Berge), bei der Bestattung des Klodius abgebrannt, Varro LL. 5, 155. Liv. 1, 30, 2. Plin. 35, 22: gew. bl. curia, Cic. de rep. 2, 31; Cat. 4, 2. – dah. α) curia als Zeichen und Unterpfand des Rechts u. der Gesetze, pro curia inversique mores! Hor. carm. 3, 5, 7: stante urbe et curiā, Cic. Planc. 71. – β) als Ort ernster Beratung, lectus in curiam, Varro sat. Men. 453: ut dies inter eos curiae fuisse videretur, convivium Tusculani, als hätte in ihrem Zirkel der Tag der Kurie, das Mahl dem Tuskulanum angehört, Cic. de or. 1, 27. – γ) als Versammlungsort der Senatoren und hohen Staatsbeamten, curia pauperibus clausa est, d.i. die Armen können nicht zur Senatorenwürde (od. einer hohen Staatswürde übh.) gelangen, Ov. am. 3, 8, 55. – δ) als Ort für Senatssitzung = Senatsversammlung, Senat, Liv. 2, 23, 14 u. 2, 24, 3. Suet. Caes. 22, 2: alqm in curiam introducere, Liv. 22, 1, 14: a curia nulla me res divellet, Cic. ad Att. 1, 20, 3. – b) curia Iulia, auf dem Komitium, von J. Cäsar angefangen, von den Triumvirn beendigt und ihm zu Ehren benannt, Sitz des Senates (nachdem die curia Hostilia abgebrannt war), Suet. Cal. 60. – c) curia Pompeia od. Pompeii, von Pompejus erbaut, Sitz des Senates, seit der dort vorgefallenen Ermordung Cäsars für immer geschlossen, Cic. de div. 2, 23. Suet. Caes. 80 sqq. – 2) curia Calabra, eine Kurie auf dem Kapitol, so gen. nach dem Ausrufen (calare) der Kalenderdaten an dieser Stelle, Varro LL. 5, 13. Macr. sat. 1, 15. § 10 sq. u. § 19. Verg. Aen. 8, 654. Paul. ex Fest. 49, 1. – 3) curia Saliorum, das Amtsgebäude der Salier auf dem palatinischen Berge, dem Mars geweiht, worin der heilige Lituus seit der Stadtgründung aufbewahrt wurde, Cic. de div. 1, 30. – 4) = βουλευτήριον, der Versammlungsort nichtröm. hoher Behörden, wie in Salamis, Cic. ad Att. 6, 1, 6: in Syrakus, Cic. Verr. 2, 50: in Troja, Ov. met. 13, 197: in Athen, curia Martis, der Areopag, Iuven. 9, 101: nemo de curia (kein Senator), Apul. 10, 12 in.

    lateinisch-deutsches > curia

  • 2 curia

    cūria, ae, f. (wohl aus *co-viria zu vir), die Kurie, I) eig., eine der 30 Abteilungen der patrizischen Geschlechter, die Romulus anordnete, indem er jede von den 3 Tribus der röm. freien Urbürgerschaft (Patrizier) in 10 Kurien teilte. Jede Kurie (als großer Geschlechterkomplex) zerfiel wieder in 10 Geschlechter (gentes), Liv. 1, 13, 6 sq. Aur. Vict. de vir. ill. 2, 12. Vgl. 1. curio no. I; vgl. übh. den Artikel curia von Kübler u. Hülsen in Pauly-Wissowa Realenz. IV, 1815 ff. – II) meton.: A) zunächst der Versammlungsort einer Kurie, das Kuriengebäude, die Kurie, worin die Kurien zusammenkamen, um die heiligen Gebräuche zu beobachten, sich über gemeinschaftliche Angelegenheiten zu besprechen und feierliche Mahlzeiten zu halten, curiae veteres, die alten, ursprünglichen, an der Ostspitze des palatinischen Hügels, Varro LL. 5, 155. Tac. ann. 12, 24. Ov. fast. 3, 140 (curia prisca), im Ggstz. zu den später in der Nähe des compitum Fabricium (in der 1. Region Roms) angelegten curiae novae, Fest. p. 174 (b), 6. – B) übtr., von Versammlungshäusern ähnlicher Art: 1) ein Gebäude für Senatssitzungen, die Kurie, a) curia Hostilia, später auch curia vetus gen. (in der 10. Region auf dem palatinischen Berge), bei der Bestattung des Klodius abgebrannt, Varro LL. 5, 155. Liv. 1, 30, 2. Plin. 35, 22: gew. bl. curia, Cic.
    ————
    de rep. 2, 31; Cat. 4, 2. – dah. α) curia als Zeichen und Unterpfand des Rechts u. der Gesetze, pro curia inversique mores! Hor. carm. 3, 5, 7: stante urbe et curiā, Cic. Planc. 71. – β) als Ort ernster Beratung, lectus in curiam, Varro sat. Men. 453: ut dies inter eos curiae fuisse videretur, convivium Tusculani, als hätte in ihrem Zirkel der Tag der Kurie, das Mahl dem Tuskulanum angehört, Cic. de or. 1, 27. – γ) als Versammlungsort der Senatoren und hohen Staatsbeamten, curia pauperibus clausa est, d.i. die Armen können nicht zur Senatorenwürde (od. einer hohen Staatswürde übh.) gelangen, Ov. am. 3, 8, 55. – δ) als Ort für Senatssitzung = Senatsversammlung, Senat, Liv. 2, 23, 14 u. 2, 24, 3. Suet. Caes. 22, 2: alqm in curiam introducere, Liv. 22, 1, 14: a curia nulla me res divellet, Cic. ad Att. 1, 20, 3. – b) curia Iulia, auf dem Komitium, von J. Cäsar angefangen, von den Triumvirn beendigt und ihm zu Ehren benannt, Sitz des Senates (nachdem die curia Hostilia abgebrannt war), Suet. Cal. 60. – c) curia Pompeia od. Pompeii, von Pompejus erbaut, Sitz des Senates, seit der dort vorgefallenen Ermordung Cäsars für immer geschlossen, Cic. de div. 2, 23. Suet. Caes. 80 sqq. – 2) curia Calabra, eine Kurie auf dem Kapitol, so gen. nach dem Ausrufen (calare) der Kalenderdaten an dieser Stelle, Varro LL. 5, 13. Macr. sat. 1, 15. § 10 sq. u. § 19. Verg. Aen. 8, 654. Paul. ex Fest.
    ————
    49, 1. – 3) curia Saliorum, das Amtsgebäude der Salier auf dem palatinischen Berge, dem Mars geweiht, worin der heilige Lituus seit der Stadtgründung aufbewahrt wurde, Cic. de div. 1, 30. – 4) = βουλευτήριον, der Versammlungsort nichtröm. hoher Behörden, wie in Salamis, Cic. ad Att. 6, 1, 6: in Syrakus, Cic. Verr. 2, 50: in Troja, Ov. met. 13, 197: in Athen, curia Martis, der Areopag, Iuven. 9, 101: nemo de curia (kein Senator), Apul. 10, 12 in.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > curia

  • 3 curia

    cūrĭa, ae, f. [kindr. with Quiris, Quirites; cf. the letter C], a curia or court, one of the thirty parts into which Romulus divided the Roman people, ten for each of the three tribes; each curia contained ten gentes, Varr. ap. Dion. Hal. 2, 83; Liv. 1, 13, 6; Aur. Vict. Vir. Ill. 2, 12; Dig. 1, 2, 2; Paul. ex Fest. p. 49, 1 Müll.—
    II.
    Meton.
    A.
    A structure built for the religious services of a curia (sometimes also serving for other purposes), Varr. L. L. 5, § 155 Müll.; Fest. p. 174, 6 ib.: veteres, on the east side of the Palatine Hill, Varr. l. l. ib.; Tac. A. 12, 24;

    called curia prisca,

    Ov. F. 3, 140; Fest. l. l.: Novae, id. l. l.—
    2.
    Hence, dies curiae, a festival day, Cic. de Or. 1, 7. 27.—Hence,
    B. 1.
    Commonly kat exochên, the Curia Hostilia built by Tullus Hostilius (in reference to the later Curia Julia and Pompeiana, v. infra), the Curia, Senate-house, Varr. L. L. 5, § 155 Müll.; Liv. 1, 30, 2; Plin. 35, 4, 7, § 22; Varr. L. L. 6, § 46; id. Fragm. ap. Non. p. 57, 5; Cic. Rep. 2, 17, 31; id. Cat. 4, 1, 2; id. Fl. 24, 57; id. Mil. 33, 89; Quint. 11, 1, 47; Ov. M. 15, 802. —
    2.
    Curia Julia, the Senate-house begun by Julius Cæsar, finished by the triumvirs, and used by the Senate after the burning of the Curia Hostilia, Suet. Calig. 60.—
    3.
    Curia Pompeji or Pompeja, the Senate-house built by Pompey, finally closed after the assassination of Julius Cæsar in it, Cic. Div. 2, 9, 23; Suet. Caes. 80 sq. et saep.—Hence, trop., as emblem of law:

    stante urbe et curiā,

    Cic. Planc. 29, 71:

    pro curia inversique mores,

    Hor. C. 3, 5, 7;

    of the senatorial rank: curia pauperibus clausa est,

    Ov. Am. 3, 8, 55.—
    C.
    Of the places of assembly of high councils out of Rome, Cic. Att. 6, 1, 6; id. Verr. 2, 2, 21, § 50; Liv. 24, 24, 4; Ov. M. 13, 197; Juv. 9, 101.—
    D.
    The assembly of the Senate, the Senate (cf. Cic. de Or. 3, 42, 167):

    a curiā nulla me res divellet,

    Cic. Att. 1, 20, 3:

    aliquem in curiam introducere,

    Liv. 22, 1, 14; 2, 23, 11 sq.; 2, 24, 3; Suet. Caes. 22; id. Aug. 38; Hor. C. 2, 1, 14 et saep.—
    E.
    Curia Calabra, so called from the proclamation of the dates which was there made; v. Calabra.—
    F.
    Curia Saliorum, the official building of the Salii on the Palatine Hill, consecrated to Mars, in which the sacred lituus was kept, Cic. Div. 1, 17, 30.

    Lewis & Short latin dictionary > curia

  • 4 curia

    cūrĭa, ae, f. [st2]1 [-] curie (une des divisions du peuple romain). [st2]2 [-] curie, assemblée du sénat, sénat, lieu de réunion du sénat, salle des séances d'une assemblée quelconque. [st2]3 [-] temple (où chaque curie s'assemblait pour sacrifier).    - ex bello tam tristi laeta repente pax cariores Sabinas viris ac parentibus et ante omnes Romulo ipsi fecit. Itaque cum populum in curias triginta divideret, nomina earum curiis imposuit, Liv. 1, 13, 6: à la suite d'une guerre si pénible, la paix bénéfique et soudaine rendit les Sabines plus chères à leurs époux, aux parents et surtout à Romulus en personne. Aussi donna-t-il leur nom aux trente curies où il avait réparti le peuple (romain).    - dies curiae, Cic. de Or. 1, 7. 27: jour de fête.    - aliquem in curiam introducere, Liv. 22, 1, 14: introduire qqn à la curie (au sénat).    - Curia Saliorum, Cic. Div. 1, 17, 30: la curie des Saliens (temple des Saliens, consacré à Mars et dans lequel se trouvait le lituus).    - curia Martis, Juv. 9, 101: l'Aréopage.    - frequenti curiā, Sall.: en plein sénat. - voir hors site curie.
    * * *
    cūrĭa, ae, f. [st2]1 [-] curie (une des divisions du peuple romain). [st2]2 [-] curie, assemblée du sénat, sénat, lieu de réunion du sénat, salle des séances d'une assemblée quelconque. [st2]3 [-] temple (où chaque curie s'assemblait pour sacrifier).    - ex bello tam tristi laeta repente pax cariores Sabinas viris ac parentibus et ante omnes Romulo ipsi fecit. Itaque cum populum in curias triginta divideret, nomina earum curiis imposuit, Liv. 1, 13, 6: à la suite d'une guerre si pénible, la paix bénéfique et soudaine rendit les Sabines plus chères à leurs époux, aux parents et surtout à Romulus en personne. Aussi donna-t-il leur nom aux trente curies où il avait réparti le peuple (romain).    - dies curiae, Cic. de Or. 1, 7. 27: jour de fête.    - aliquem in curiam introducere, Liv. 22, 1, 14: introduire qqn à la curie (au sénat).    - Curia Saliorum, Cic. Div. 1, 17, 30: la curie des Saliens (temple des Saliens, consacré à Mars et dans lequel se trouvait le lituus).    - curia Martis, Juv. 9, 101: l'Aréopage.    - frequenti curiā, Sall.: en plein sénat. - voir hors site curie.
    * * *
        Curia, huius curiae. Cic. Le lieu dedié à consulter des affaires publiques, La cour. \ Curia. Cic. Le Senat.
    \
        Curia municipalis. Vitru. La maison de la ville. B.
    \
        Curiae. Festus. Le peuple romain estant divisé en trente cinq pars, qui s'appeloyent Curies, ou Tribus.

    Dictionarium latinogallicum > curia

  • 5 cūria

        cūria ae, f    [SCV-], a court, curia, association (each of the three patrician tribes contained ten curiae), L.— A house for the religious services of a curia: prisca, O.—A senate-house, place of meeting of the senate (usu. the Curia Hostilia built by Tullus Hostilius), L.: (curiam) incendere, C., S., V., O.: Pompeia, built by Pompey: Syracusis: Troiae, O.: Saliorum, the official building of the Salii on the Palatine Hill.—Fig., the senate: summum auxilium omnium gentium: alqm in curiam introducere, L.: Martis, i. e. the Areopagus, Iu.— As emblem of law: stante urbe et curiā: pro curia inversique mores! H.
    * * *
    senate; meeting house; curia/division of Roman people; court (Papal/royal)

    Latin-English dictionary > cūria

  • 6 curia

    cūria, ae f.
    1) курия, каждая из 30 категорий (общин) римск. патрициата (по 10 в каждой трибе), состоявшая из 10 родов (gentes) L
    3) (тж. c. Hostilia Vr, L) здание заседаний сената C; сенат L, C etc.
    aliquid in sequentem curiam protulisse Ap — перенести что-л. на следующее заседание сената
    5) место общественных собраний (вообще) (c. Saliorum C; in curiā — sc. aedilium — aliquem pilare Pt)
    6) право и закон, законность, правовой порядок (pro c. inversique mores! H)

    Латинско-русский словарь > curia

  • 7 curia

    1) отдел, часть римск. народа; каждая из трех патрицианских триб - Рамнес, Тициес и Луцерес - распадалась на 10 курий, так что вместе всего 30 курий (1. 2 § 2 D. 1, 2); отсюда curiata les, закон, изданный в собраниях курий. 2) = ordo decurionum, сенат в муниципиях (1. 13 J. 1, 10. 1. 3 D. 3, 4. 1. 9 § 1 D. 4, 2. 1. 38 § 10 D. 48, 19. 1. 3. 4. C. 5, 27); заседание сенаторов: decuriones solemnitel in curiam convocati (1. 2 C. 10, 31); также должность декуриона (1. 14 eod.); отсюда curialis (subst.) = decurio, сенатор в муниципальных городах (1. 21. 22. 25. 31. 39. 47. 50. 51. eod.);

    curiali (adi.) касающийся курий, или т. н. curiales: cur. origo, sanguis, происхождение от декуриона (I. 32. 43. eod.);

    cur. fortuno, должность декуриона (1. 62 eod.), cur. conditio (1. 63 pr. eod.);

    c. nexus (1. 63 § 1 eod.);

    cur. consortia (1. 66 eod.);

    onera, munera (1. 35 64 eod.);

    corpora, члены курии (1. 66 eod. cur. nuptiae (1. 3 C. 10, 34).

    Латинско-русский словарь к источникам римского права > curia

  • 8 curia

    court

    Latin-English dictionary of medieval > curia

  • 9 curia

    , ae f
      здание заседаний сената, сенат, курия

    Dictionary Latin-Russian new > curia

  • 10 Calabra Curia

    Călābra Cūria, a Curia at the Capitol, so called from the proclamation [calare] of the calendar dates in this place by the priests (hence the gloss, hippôn boulê, for which should be read, hierôn boulê); cf. Varr. L. L. 5, § 13; 6, § 27 Müll.; Macr. S. 1, 15; Paul. ex Fest. s. v. curia, p. 49 Müll.; and Serv. ad Verg. A. 8, 654.

    Lewis & Short latin dictionary > Calabra Curia

  • 11 Calabra curia

    Calābra cūria, s. cūria no. II, B.

    lateinisch-deutsches > Calabra curia

  • 12 Calabra curia

    Calābra cūria, s. curia no. II, B.

    Ausführliches Lateinisch-deutsches Handwörterbuch > Calabra curia

  • 13 Rectus in curia

    Оправданный перед судом.
    Барон не успел оказаться rectus in curia, как устремился в Уэверли-Онор, дабы выразить свое почтение и признательность его хозяину. (Вальтер Скотт, Уэверли, или шестьдесят лет назад.)

    Латинско-русский словарь крылатых слов и выражений > Rectus in curia

  • 14 in curia

        juez in curia: cualquiera de los seis protonotarios apostólicos españoles

    Locuciones latinas > in curia

  • 15 Ex curia

    Latin Quotes (Latin to English) > Ex curia

  • 16 In curia

    Latin Quotes (Latin to English) > In curia

  • 17 curius

    curia, curium ADJ
    grievous; full of sorrow

    Latin-English dictionary > curius

  • 18 curialis

    cūrĭālis, e, adj. [curia], of or pertaining to a curia, i. e.
    I.
    Belonging to the same curia, district, or division of the people; subst.: cūrĭālis, is, m., a member of the same curia, = dêmotês:

    neque quisquam curialium Venit,

    Plaut. Aul. 2, 2, 2:

    Cimonem etiam in suos curialis hospitalem fuisse,

    Cic. Off. 2, 18, 64; cf. Paul. ex Fest. p. 49, 13 Müll.: curiales ejusdem curiae ut tribules et municipes.—
    II.
    Pertaining to the religious services of the curiœ: curiales flamines curiarum sacerdotes, Paul. ex Fest. p. 64, 1 Müll.—
    III.
    In late Lat., belonging to the imperial court, = aulicus, Amm. 21, 12, 20; 22, 9, 12; 27, 7, 7; Symm. Ep. 9, 10; 10, 41.

    Lewis & Short latin dictionary > curialis

  • 19 cūriālis

        cūriālis is, m    [curia], a member of the same curia: in suos curialīs hospitalis.
    * * *
    curialis, curiale ADJ
    of/belonging/pertaining to a curia (district/division of the Roman people)

    Latin-English dictionary > cūriālis

  • 20 cūriō

        cūriō ōnis, m    [curia], the priest of a curia: maximus, over all the curiae, L.
    * * *
    I
    (gen.), curionis ADJ
    lean, emaciated; wasted by sorrow
    II
    priest presiding over a curia; crier/herald

    Latin-English dictionary > cūriō

См. также в других словарях:

  • Curia Julia — Saltar a navegación, búsqueda Curia Julia, en Roma La Curia Julia (en latín, Curia Iulia) es un antiguo monumento de Roma, el tercero que recibió el nombre de curia o sede del Senado, que se encontraba en la Regione VIII Forum Romanum. Data de …   Wikipedia Español

  • Curia Iulia — Curia Iulia …   Deutsch Wikipedia

  • Curia (disambiguation) — Curia may refer to: in Roman antiquity Curia, one of the ten subdivisions of each of the three Roman tribes. Also of similar divisions in other cities. The building belonging to a Roman curia, serving mainly as its place of worship, see Ancient… …   Wikipedia

  • Curia (Begriffsklärung) — Curia (lateinisch „Rat“, „[Gerichts ]Hof“, wohl von *co viria „Versammlung von Männern“) kann sich beziehen auf: einen Geschlechterverband im alten Rom, siehe Kurie (Römisches Reich) den Versammlungsort einer solchen Curia, auch generell eine… …   Deutsch Wikipedia

  • Curia — Saltar a navegación, búsqueda Ciudad de Roma durante los tiempos de la república. Grabado de Friedrich Polack 1896. Para su acepción como organización religiosa, véase Curia Romana. Para la ciudad llamada del mismo modo durante la antigua Roma,… …   Wikipedia Español

  • Curia Hostilia — Saltar a navegación, búsqueda La Curia, en la que se reunía el senado romano. El edificio actual data de comienzos del siglo IV. Construida, según la leyenda, por el rey Tulio Hostilio, tercer rey de Roma, sucesor de Numa Pompilio segundo rey de… …   Wikipedia Español

  • CURIA REGIS — Là où est le roi, là est sa cour; cette cour portait au Moyen Âge le nom latin de curia regis . La famille du roi: mère, épouse, oncles, frères, ses familiers et les domestiques de l’«hôtel» en forment le noyau, autour duquel gravitent les grands …   Encyclopédie Universelle

  • CURIA (Datenbank) — CURIA URL http://curia.europa.eu/ Anbieter Europäischer Gerichtshof Sprachen alle Amtssprachen der EU Inhalte Urteile, Gutachten, Schlussanträge, Beschlüsse CURIA (auch CVRIA) ist eine …   Deutsch Wikipedia

  • curia — sustantivo femenino 1. (no contable) Área: derecho Conjunto de abogados, procuradores y funcionarios de la administración de justicia: La curia ve su labor cuestionada por el mal funcionamiento de la Justicia. Locuciones 1. curia diocesana …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • Curia Clube — (Курия,Португалия) Категория отеля: 3 звездочный отель Адрес: Rua das Tílias, 3781 541 Курия, Порт …   Каталог отелей

  • Curia Regis (Angleterre) — Curia Regis est une expression latine signifiant Conseil Royal ou Cour du Roi. En Angleterre, la Curia Regis était un conseil de nobles et d’ecclésiastiques qui conseillait le roi en matière législative. Cette assemblée remplaça son ancêtre anglo …   Wikipédia en Français

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»